Mijn blokje is veranderd (reflectie deel 2)

Ik heb het al vaker hier in deze blog aangegeven. Doordat ik de afgelopen 6 maanden veel van huis ben geweest, ver weg van Jeroen, familie en vrienden en niet te vergeten mijn favouriete huisdier, Por, heb ik veel tijd gehad om te reflecteren op mijn leven voor PULSE en wat er nou echt zou veranderd is door deze ervaring. Ik herinner me heel goed wat mijn PULSE buddy Neil me zei toen ik mijn voorbereidende gesprek met hem had. Hij maakte de vergelijking met het bekende kinderspeelgoed, een kubus met aan alle zijden openingen van verschillende vormen waar je blokjes met de juiste vorm doorheen moet doen tot alle blokjes in de kubus zijn. Hij zei:  “als je begint aan je PULSE assignment dan ben je een blokje met een bepaalde vorm en die vorm verandert gedurende de 6 maanden door alle ervaringen die je opdoet. Veel mensen om je heen verwachten dat jij na 6 maanden nog steeds hetzelfde blokje bent en proberen je door de oude vorm te duwen terwijl jij een andere vorm hebt gekregen”. Hij symboliseerde hiermee heel duidelijk het gevoel dat veel PULSE vrijwilligers hebben als ze terugkomen, ook bij GSK. Het past vaak niet meer goed in de oude functie of het oude leven van voor PULSE en er gaat tijd overheen om je weer aan te passen of een nieuwe weg te vinden. Mijn blokje heeft ook een andere vorm gekregen. Ik heb al eerder aangegeven dat ik de kleine dingen in het leven veel meer waardeer. Vooral het wonen achter een hek in Zuid-Afrika en de continue alertheid die je hier moet hebben om jezelf te beschermen, heeft me doen beseffen hoe goed wij het in Nederland hebben. Ook nu weer kan ik ’s avonds niet eens naar mijn PULSE collega die in Heritage Lodge logeert omdat er langs de weg die ik dan moet nemen in toenemende mate overvallen worden gepleegd en de politie ons heeft gewaarschuwd daar ’s avonds niet te rijden. Huisarrest dus. Ik kijk nu alweer uit om in het voorjaar met mijn racefiets op de lekdijk te rijden en me vrij te voelen!

Ook is mijn relatie met Jeroen en mijn familie veel steviger geworden; eigenlijk is het vreemd dat je pas echt waardeert wat je hebt als je het moet missen, maar je hoort het helaas vaak. Mijn voornemen is dan ook om dit ook meer te koesteren en niet voor vanzelfsprekend meer aan te nemen en ook meer te genieten met mijn ouders die nu allebei nog in goede gezondheid zijn.



Eerste bijeenkomst in de Embassy met de Hub Child Rights and Protection



Eerste module van de Leadership Academy met Damelin College

Project manager Betty in haar nieuwe kantoor in de Embassy

In de afgelopen 6 maanden heb ik mogen werken bij een hele kleine NGO organisatie geleid door een inspirerend visionair, Paul Brooks, die het een aantal jaren geleden zat was met de badinerende houding van veel not for profit organisaties en het roer omgooide. Met de Thoughtful Path Munsieville wil hij over circa 10 jaar een voorbeeld neerzetten hoe gemeenschappen in townships zelf in staat zijn te zorgen voor hun wezen en kwetsbare kinderen en ze zelf kunnen laten opgroeien tot gezonde productieve volwassenen. Het is zeker niet de gemakkelijkste weg, maar wel de weg naar een duurzame verandering in dit prachtige continent Afrika. Van Paul heb ik het vertrouwen, de vrijheid en verantwoordelijkheid gekregen om mijn eigen weg te bepalen binnen de kaders van mijn deliverables.

Zonder budget om te investeren heb ik veel voor elkaar gekregen en met nog 2 weken te gaan, heb ik bijna al mijn deliverables en zelfs meer, kunnen leveren. Maar het allermooiste wat ik ervaren heb, is dat ik ben opgenomen in de Munsieville familie. De liefde en warmte die ik heb mogen ervaren van vele mensen in Munsieville zoals de studenten, de Entrepreneur Ladies, Mama Gloria, de vrijwilligers van de verschillende Hubs, echt onvoorstelbaar. Door als vrijwilliger voor Project Hope UK te werken heb ik ze weer wat hoop voor de toekomst kunnen geven en het mooie is, dat ik ze alleen maar wat instrumenten en sturing heb gegeven, waardoor wat in ze zat nu naar buiten komt en ze zelf verder kunnen!

En tot slot komt nu het moment ook steeds dichterbij dat ik mijn carriere binnen GSK ga voortzetten. Zoals jullie weten is dat niet in mijn oude functie, want die is inmiddels ingevuld dus met steun van Marcel en Barbara ben ik nu aan het kijken naar een nieuwe uitdaging. Dat is maar goed ook, want ook op dit front is mijn blokje van vorm veranderd. Ik ben ongelofelijk trots op GSK en ben door deze PULSE ervaring meer gaan inzien wat een fantastisch bedrijf dit is. Afgezien van mijn eigen PULSE aanstelling, heb ik een kant van GSK gezien die ik nooit zo gezien had. Project Hope UK is al sinds haar oprichting in 1994 gehuisvest binnen het GSK kantoor in Stockley Park en mag daar gratis alle faciliteiten gebruiken, GSK doneert jaarlijks voor enorme bedragen aan geneesmiddelen aan project Hope US en is een grote sponsor tijdens het jaarlijkse fundraising gala. GSK Zuid-Afrika sponsort diverse activiteiten in Munsieville, zo was er dit jaar een mobiele tandkliniek op ons Tshepo Festival en mochten we Lucas Radebe een middag “lenen” en konden we alle kinderen Lucozade te drinken geven na de sportactiviteiten. En dan niet te vergeten een team van 11 artsen en verpleegkundigen die 2 weken lang in Munsieville zijn komen werken!!

Dat is nou precies de reden waarom ik 13 jaar geleden voor GSK heb gekozen. Ik ben alleen in die 13 jaar het contact met de GSK missie “Do more, Feel Better, Live Longer”  een beetje kwijtgeraakt. Door een sterke interne focus en de enorme werkdruk was het lang niet iedere dag duidelijk waar ik het ook alweer echt voor deed. Bij Project Hope UK heb ik veel met externe stakeholders gewerkt zoals sponsors, donors, vrijwilligers, collega’s van andere NGO’s, lokale en provinciale overheid in Zuid-Afrika, vele mensen uit de gemeenschap in Munsieville, reclameburo’s, boardleden van Project Hope UK, GSK Zuid-Afrika etc etc. Wat ik daar uitdagend aan vond, was om te zoeken naar de gemene deler zodat iedereen er beter van werd. En als ik dan weer een nieuwe samenwerking, een nieuwe deal of investering voor elkaar had dan gaf me dat zoveel energie en passie! Dat wil ik bij GSK ook doen! In mijn volgende baan wil ik graag zorgen dat patienten geholpen worden met onze middelen, waar ook ter wereld EN tegelijkertijd voor GSK duurzame groei realiseren; het liefst door veel met externe stakeholders te werken waarbij ik de verbindende factor kan zijn die partijen bij elkaar brengt met als resultaat “Do more, feel better, live longer”.